Dunning-Kruger-effect; hoe minder we weten, hoe slimmer we zijn
Denk je dat je goed bent in het schatten van je eigen vaardigheden en kennis? We kennen u niet, maar er is een onderzoek dat ons doet denken dat nee, u bent er niet erg goed in.
Het Dunning-Kruger-effect: hoe minder we weten, hoe slimmer we denken dat we zijn
de Dunning-Kruger-effect Het leert ons dat mensen met minder vaardigheden, vaardigheden en kennis de vaardigheden en kennis die ze echt hebben overschatten, en omgekeerd. Dus de meest bekwame en bekwame worden onderschat. Hoe wordt dit vreemde fenomeen uitgelegd?
De onbekwame misdadiger die probeerde onzichtbaar te zijn met citroensap
In het midden van de jaren negentig, een pittige 44-jarige inwoner van Pittsburgh, hij beroofde twee banken van zijn stad op klaarlichte dag, zonder enige kledij of masker om zijn gezicht te bedekken. Zijn criminele avontuur eindigde binnen een paar uur na het plegen van beide overvallen, tijdens zijn misdaad.
Toen hij gearresteerd werd, bekende McArthur Wheeler dat citroensap op zijn gezicht was aangebracht, vertrouwend op dat het sap zou hem onzichtbaar maken voor de camera's . "Ik begrijp het niet, ik gebruikte het citroensap," snauwde hij tussen snikken ten tijde van zijn arrestatie door de politie.
Later werd geleerd dat het ongekende idee van sap een suggestie was die twee vrienden van Wheeler dagen voor de overval hadden uitgelegd. Wheeler probeerde het idee door sap op zijn gezicht aan te brengen en een foto te maken om zeker te zijn van de effectiviteit. Op de foto verscheen zijn gezicht niet, waarschijnlijk omdat het frame ervan wat onhandig was en zich concentreerde op het plafond van de kamer in plaats van zijn gezicht bedekt met citroensap. Zonder het te merken, nam Wheeler het als vanzelfsprekend aan dat hij tijdens de overval onzichtbaar zou blijven.
Maanden later kon de hoogleraar sociale psychologie aan de Cornell University, David Dunning, het verhaal van de onverschrokken Wheeler en het citroensap niet geloven. Geïntrigeerd door de zaak, vooral door de incompetentie van de gefrustreerde dief, stelde hij voor om een onderzoek uit te voeren met een eerdere hypothese: Zou het kunnen dat die van mij? onbekwaamheid Ik werd bewusteloos van diezelfde incompetentie?
Een enigszins gekunstelde hypothese, maar dat was heel logisch. Om het onderzoek uit te voeren dat toelichtte of de hypothese klopte, koos Dunning een briljante leerling, Justin Kruger, met het doel om gegevens te vinden die het idee bevestigden of weerlegden. Wat ze vonden verliet hen nog meer verrast.
Het onderzoek
In totaal werden vier verschillende onderzoeken uitgevoerd, waarbij de studenten van de Faculteit Psychologie van de Cornell University als voorbeeld namen. De competentie van de vakken op het gebied van onderwijs werd voornamelijk bestudeerd grammatica , de logisch redeneren en de humor (wat kan worden gedefinieerd als het vermogen om dat grappig te detecteren).
De deelnemers aan de studie werden één voor één gevraagd hoe ze hun competentiegraad in elk van de genoemde velden inschatten. Vervolgens werden ze gevraagd om een schriftelijke test te beantwoorden om hun te controleren echte concurrentie in elk van de gebieden.
Alle gegevens werden verzameld en de resultaten werden vergeleken om na te gaan of er enig verband werd gevonden. Zoals je je kunt voorstellen, werden zeer relevante correlaties gevonden.
De onderzoekers beseften dat hoe groter de incompetentie van het onderwerp, hoe minder bewust hij van haar was . Aan de andere kant waren de meest bekwame en getrainde proefpersonen diegenen die, paradoxaal genoeg, de neiging hadden hun competentie te onderschatten.
Dunning en Kruger maakten de resultaten en conclusies van hun interessante studie openbaar. U kunt het originele papier hier bekijken:
"Ongeschoold en zich er niet van bewust: hoe moeilijk het is om de eigen incompetentie te herkennen die leidt tot opgeblazen zelfevaluaties" (vertaling: "Mensen zonder vaardigheden en onbewust: hoe moeilijkheden bij het ontdekken van onze eigen incompetentie ons ertoe brengen om ons zelfbeeld te overschatten ").Conclusies over de Dunning-Kruger-studie
De resultaten gegooid door de papier kan worden samengevat in een reeks conclusies. We kunnen aannemen dat, voor bepaalde competenties of met betrekking tot een bepaald kennisgebied, incompetente mensen:
- Ze kunnen hun eigen incompetentie niet herkennen.
- Ze hebben de neiging om de competentie van andere mensen niet te erkennen.
- Ze kunnen zich niet bewust worden van hoe incompetent ze in een gebied zijn.
- Als ze zijn opgeleid om hun competentie te vergroten, zullen ze hun eerdere incompetentie kunnen herkennen en accepteren.
Meer onwetende, meer waargenomen intelligentie
Bijgevolg is de persoon die er trots op is te weten hoe te zingen als een engel, maar zijn "concerten" altijd verlaten zijn, een duidelijk teken van het Dunning-Kruger-effect.We kunnen dit fenomeen ook waarnemen wanneer de experts van een bepaald onderwerp meningen en weloverwogen en rustige overwegingen over een probleem bieden, terwijl de onwetende mensen in de kwestie geloven dat ze absolute en eenvoudige antwoorden op dezelfde vragen hebben .
Kent u een medische professional? Je kunt toch vertellen hoe het voelt als een patiënt besluit een medicijn te gebruiken dat niet door de arts is voorgeschreven, gebaseerd op het verkeerde idee dat je als patiënt "al weet wat goed is en wat niet". Zelfmedicatie is in dit geval een ander duidelijk voorbeeld van het Dunning-Kruger-effect.
Waarom gebeurt dit fenomeen?
Zoals opgemerkt door Dunning en Kruger, dit onwerkelijke waarneming het is omdat de vaardigheden en competenties die nodig zijn om iets goed te doen juist de vaardigheden zijn die nodig zijn om de prestaties van de taak nauwkeurig te kunnen schatten.
Laten we een paar voorbeelden geven. In het geval dat mijn spelling uitzonderlijk slecht is, is mijn kennis die nodig is om te detecteren dat mijn niveau qua spelling erg laag is en dus in staat om mijn prestaties te corrigeren, precies de regels van spelling. Alleen als ik de regels schriftelijk ken, ben ik in staat om me bewust te worden van mijn incompetentie, of in het geval dat een derde persoon me in de gaten houdt, en me waarschuwt voor de spelfouten die ik heb gemaakt bij het schrijven van een tekst. Het ontdekken van mijn gebrek aan vaardigheden op dit gebied zal mijn hiaten in dit opzicht niet automatisch corrigeren; Ik zal alleen weten dat mijn vaardigheden meer aandacht vereisen. Hetzelfde geldt voor elk ander gebied van kennis.
Wat betreft de mensen die hun capaciteiten en competenties onderschatten, kunnen we zeggen dat dit gebeurt door het effect van valse consensus : hebben de neiging om te denken dat "iedereen hetzelfde doet", ervan uitgaande dat hun vaardigheden binnen het gemiddelde liggen. In werkelijkheid zijn zijn capaciteiten echter duidelijk superieur.
Nadenken over het Dunning-Kruger-effect
Als we iets kunnen leren van het Dunning-Kruger-effect, zouden we niet veel aandacht moeten schenken als iemand ons vertelt dat ze 'erg goed' zijn in iets, of dat ze 'veel weten' over dit of dat. Het zal afhangen van hoe die persoon zijn eigen mogelijkheden schat die op de een of andere manier fout kunnen zijn: ofwel omdat het wordt overschat of omdat het onderschat jouw capaciteiten
Op het moment dat we een persoon zoeken en aannemen die is toegewijd aan een complex gebied waarop we niet veel noties hebben (een computerwetenschapper, een architect, een belastingadviseur ...) missen we de kennis die nodig is om hun competentieniveau te beoordelen. de zaak. Daarom is het zo waardevol om de mening te raadplegen van voormalige klanten of vrienden die dat specifieke gebied kennen.
Het vreemde van dit psychologische effect is dat bovendien incompetente mensen "niet alleen verkeerde conclusies trekken en verkeerde beslissingen nemen, maar hun incompetentie stelt hen niet in staat om zich hiervan bewust te worden", zeggen Dunning en Kruger.
Van deze reflectie komt een andere gelijk of belangrijker naar voren. Soms is de verantwoordelijkheid voor de mislukkingen die we gedurende het hele leven ervaren niet te wijten aan de rest van de mensen of aan pech, maar aan zichzelf en hun beslissingen . Hiervoor moeten we een oefening uitvoeren van Self-Assessment wanneer we een van deze obstakels tegenkomen in een project of werk waarin we worden ondergedompeld.
Absoluut niemand is een expert in alle disciplines van kennis en gebieden van het leven; We hebben allemaal tekortkomingen en we negeren veel dingen . Elke persoon heeft enig potentieel voor verbetering op elk punt in zijn levensfase: de fout is om dit punt te vergeten.
